फार्म हाउस भाग -२
"खुप विराण जागी ते मंदिर होते. सरवजण तिथे जायचा विचार करु लागले. "चला मग बघुया कोणत मंदिर आहे या निर्मनुष्य जागी ??? सरव जण निघाले अनिल पुढे होता. अनिल त्या मंदिराच्या समोर आला सर्वानी आपापले शुज काडले आणि त्या मंदिरात देव दर्शन घेतले ती देवता नक्की कोणती होती काहिच कळत नव्हते भग्न मंदिरातही कोणितरी फुल चढवली होती. वाळलेली फुल जयेश ने काढुन टाकली ....अनिल आणी सौरभ ने मुर्तीला साफ केले जवळच काही रान फुलांची झाड होती... अनिल ने ति फुल तोडली आणी देवाला वाहिली विक्रांत नेहि त्या देवासामोर हात जोडले सरवानी आप आपले डोळे मिटले . इतक्यात तिथे थाडकन काहि पडल्याचा आवाज आला तस सरवानी डोळे उघडले बघतातर काय एक कलश जमिनिवर पडला होता !!!!
अनिल ला देवाची मर्जी कळली त्याने तो कलक्ष हातात घेतला मंदिरा बाहेर आला दुर वर नजर फिरवली लांब लांब वर एक नदि दिसली !!अनिल ने सौरभ ला सांगितल की आता आम्ही जाउन त्या नदिच पाणी घेउन येतो तु आणी विक्रांत ईथेच थांबा !!! अनिल जयेश निघाले वाटेत खुप झाडे झुडपे काटे होते मार्ग कठिण होता पण वाट काडत ते नदिवर पोचले तो कलश नदिच्या पाण्यात बुडवला. ति जागा निर्मनुष्य होती रान किड्यांचा आवाज घुमत होता मधेच एखादा पक्षी आरोळी ठोकत होता... अनिल जयेश ला ति नदि खुप आवडली फार स्वच्छ नितळ पाणी शांत वातावरण दोघानाहि तिथुन हलायचे मन करत नव्हत. दोघानिहि नदित उतरुन गार पाण्याने हात पाय तोंड धुतले आणि परत मंदिराच्या दिशेेने निघाले .
मंदिरात सौरभ आणी विक्रांत वाट पाहत होते मंदिरात पोचल्यावर अनिलने त्या मुर्तीचे पाय पाण्याने धुतले आनी तो कलश देवासमोर ठेवुन नमस्कार केला मग अनिल ने सरवांना नदि बद्दल सांगितल आणी नदिकडे सरवांनी प्रस्थान केल काहि अंतरावर येताच अनिल च्या मनात काहि आले त्याने लागलीच परत मंदिरा कडे धाव घेतली सरव जण त्याला हाका मारत होते पन हा असा अचानक धाउन गेला सरव जण गोंधळले काहि करावे सुचेना शेवटी बाट बघण्या ऐवजि कोणताच परयाय नव्हता थोड्याच वेळात तो परत आला
काय झाल
काहि नाही माझी वस्तु राहिली होति घेउन आलो चला नदिवर!!!!
चारि मित्र नदिवर आले ति नदि पाहुन खुप आनंद झाला आजु बाजुला कोणि नव्हत निर्मनुष्य जागा
सरवानी आपापले कपडे काडले आणी नदित उड्या टाकल्या आणी नदिच्या थंड पाण्याचा मनसोक्त आस्वाद घेतला सरव जण खुप खुश होते. पाण्यात दंगा मस्ती चालु होति खुप गोंधळ होता.
पाण्यातुन बाहेर आल्यावर सरव जण गाडीत बसले दंगा मस्ती करत सरव गाणी म्हणत मजेत जात होते . मन फ्रेंश झाल पण जस जस फार्म हाउस जवळ आल तस तस सरव जणांचा मुड चेंज होउ लागला... फार्म हाउच वर पोचयला संध्याकाळ झाली दिवस मावळला सरव जण फार्महाउस वर उतरले सामान खाली केल... अजुन प्रकाश होता सरव जण हॉल मधे आले आणी सोफ्या चेयर्स वर रिलेक्स झाले !!!!
बोलता बोलता विषय निघाला कि आज खुप मजा आली पन आता रात्रीच काय ????
मि ठरवलय कि काहि झाल तरी याचा शोध घेणार विक्रांत बोलला
अनिल म्हणाला "विकी तु जरा शांत हो कदाचीत जर हे खर असेल तर उगाच आपल्याला त्रास नको त्या पेक्षा आपण ईथुन सेफली निघु काहि दिवसात
पन विकि अर्थात विक्रांत एकणार थोडी होता त्याने मनाशी पक्क ठरवल होत काहि झाल तरि या जागेच रहस्य जाणुन घ्यायच काहि वेळातच सदा भाऊ तिथे आले त्यानी सरवाना चाहा नाश्ता करुन दिला आणि जेवायचा तयारिला लागले विकि त्यांच्या कडे संक्षयाने पहात होता कदाचित आम्हाला घाबरुन पळवण्याचा याचा डाव असेल जेणे करुन याला ईथे रहाता याव बघेनच आज याला मनात विकि पुटपुटला ईथे अनिल आणि सौरभ एकत्र आले त्यांनिहि ठरवल कि आज रात्री झोपायच नाहि या गोष्टिची शहानिशा करायची ... रात्र होत आली ९ वाजले सदा भाउंनि जेवण रेडि केल आणि ते हॉल मधे आले "बाळांनो जेउन घ्या मग मि हि जायला मोकळा आणि आज रात्री घराचे सरव दरवाजे खिडक्या बंद करा आनी कोणि रात्री आल तरी उघडु नका ईथे सहसा कोणिच येत नाहि मला फोन करा रेंज असेल तर
काळजि घ्या.... जेवण झाली तस सरव काम आटपुन सदा भाउ निघाले चला मि निघतो आणि ते बाहेर पडले ईथे विकी चि नजर त्यांच्या वर होती .... सदा भाउ जसे निघाले तसे विकिहि बाहेर पडला "मि आलोच जरा जरुरिच काम आहे अस म्हणत तो भाउंच्या मागे गेला
सरवांना वाटल की काकांना काही विचारत असावा म्हणुन कोनी काहिच बोलले नाहि तसा विकी जरा अंतरावरच होता सदा भाउ गेट वर जाताच विकिने मागुन जाउन चाकुच्या धाकाने सदा भाउंना अडवले "थांबा
म sम sमs मि काय केलय ????
" काहि नाहि पण मला बघायच आहे आज रात्री काय होतय ते तुम्ही चला माझ्या बरोबर ... विकि ने फार्म हाउस च्या मागे एक अडगळीची रुम होती त्यात त्याना नेल आणि चाकुच्या धाकाने तिथल्या खुर्ची वर बसवल त्यांना त्या खोलीत डांबुन तो बाहेर पडला ईतरत्र शोधुन तो रशी घेउन आला आनी परत त्या रुम वर जाउन त्याना त्या खुर्चीला बांघले आणि दमदाटी केली !!!!
"बाळा मि काय केलय का मला बांधतोयस?!!!! का माझ्या जिवावर उठलास !!! मि गरिब माणुस कोणाच काय बिघडवणार आहे???
गप बसा "तुम्हाला मि काहि करणार नाहि फक्त आजचि रात्र तुम्हाला या खोलीत रहाव लागेल
"मला माफ कर मि काहि केलेल नाही बाळा माझ एैक हि जागा चांगली नाहि ईथे या आत्मा्ंच्या सोबत मि हि रात्र तरी काडेन का माझ पण घर परिवार आहे दया कर !!!
"भुत बित काय नसत काका मला तुमच्यावरच डाउट आहे जरा आजची रात्र जाउदे मग ठरवेन मि तुच काय करायच ते विकिने एक दिवा त्या खोलित पेटत ठेवला आणी एक रुमाल त्यांच्या तोंडावर बांधला आणी विकि परतला ....! सरव जण विचारत होत अरे कुठे होतास ???
" काहि नाहि ते जरा भाउंशी जरा खाजगि बोलायच होत तुम्हाला माहित आहेना माजा बरोबर काय झाल त्या संधर्भात ...
चला ठिक आहे आज आपण खुप थकलोय आज लवकर झोपु उद्या नविन अेडवे्ंचर साठी जाऊ मि ईथे अजुन काहि जागा सर्च केल्यात जिथे आपण ईंज्योय करु
अोके म्हनुन दोघा दोघ मित्र दरवाजे खिडक्या लावुन झोपायला गेले !!!!
रात्र झाली इथे सदा भाउंचे तोंड पण बाघुन ठेवले होते त्याना खुप धडकी भरली कारण त्या खोलीत सुद्धा ते एकटे नव्हते काही तरी कोणि तरी अनोळखी सोबत रात्री त्यांना होणार होती ... सदा भाउ आजु बाजुला बघत होते पण त्याना काहिच करता येत नव्हते मनातल्या मनात ते देवाच्या धावा करत होते त्या्चा जवळच एक दिवा पेटत ठेवला होता त्या प्रकाशाचा त्याना धिर होता!!!
ईथे रात्री सरव जण झोपेचे सोंग घेउन होते ....गेम तर आता सुरु होणार होता.... रात्री सरव मित्रानी प्लान बनवला होता पण कोणलाच खबर नव्हती ....ना या काना चि त्या कानाला !!!! अनिल आणि सौरभ दोघांनिहि रात्री फार्म हाउस च्या आजुबाजुला शोध घ्यायचा ठरवले आणी या भुतांचा तपास करायचा ठरवला !!!
ईथे विकी आणी जयेश ने रात्री बाहेर पडायच ठरवल पण बाकिच्या दोघांना हे ठाउक नव्हत !! रात्रिचे तिन वाजले जयेश आणी विकी बॅटरी चाकु माचिस घेउन बाहेर पडले ईथे अनिल आणी सौरभ चा रुम बंद असल्याची खात्री केली आणी ते बाहेर पडले बैटरीच्या प्रकाशात आजु बाजुच्या झाडी झुडपात शोधु लागले काही अंतरावर त्याना लाहान मुलांच्या रडण्याचा आवाज येउ लागला !!!
तस दोघे सावध झाले . आवाज कुठुन येतो ते काहिच कळत नव्हत . जयेश घाबरला पण विकी घाबरला नाहि त्याला आजुनही हे पटत नव्हत !!!
ईतक्यात एक कानथळ्या बसवणारी भयाण किंकाळी ऐकु आली !!!
दोघ ही "कोण आहे ssss कोण ssss करत घाबर घुबरे होउन अोरडु लागले ईतक्यात एक जोराच वायुचा झोत आला आणी विक्रांतला जणु फेकुनच दिल विक्रांत जबरदस्त धक्का लागुन जमिनिवर कोसळला !!! हे अनपेक्षीत होत विक्रांत च्या हातातला टोर्च पडला जयेश ने त्याला सावरल आनी ति जागा सोडायला भाग पाडल दोघही पळाले अाणी एका अडोशाला जाउन लपले....पण तिथेही त्यांना चैन नव्हती तिथल्या अतृप्त आत्माना त्यांच तिथे असण मान्य नव्हत !!! झाडावरुन एक लहान दगड जयेश च्या डोक्यावर पडला कोण आहे बोलत दोघानिही टोर्च आंधारात झाडाच्या फा्ंद्यावर केला फांद्या्वर एक सफेद शुभ्र आकृती होती ... ति एक बाई होती तिला पाहुन दोघांची बोबडिच वळली दोघ जिव मुठित घेउन पळत सुटले .आणी एका सुरक्षीत जागी आले
विकी ज्याचा या गोष्टिवर विश्वास नव्हता तो जयेश ला धापा टाकत विचार होता "काय होत ते बापरे हे अस असु शकत का !!!!!!
"माझा विश्वासच बसत नाहि!!!!
"मि तुला आधिच सांगितल होत काहितरी नक्किच आहे ईथे ..तुला कुठचा विश्वास माझ्या बोलण्यावर ???
ईथे अनिल आणी सौरभ पण तयार झाले ते देखिल निघाले तयारित !!!
फार्म हाउसच्या आवारातल्या जवळ पास अर्धा अधिक लाईट्स बंदच होत्या अर्धवट प्रकाशात चांदण्याच्या सोबतिने अनिल निघाला त्याच्या हातात बैटरी एक पाण्याची बोटल होती सौरभ ने विचारल हे काय आहे???
"वेळ आल्यावर सांगेन तु चल आधी ...दोघा्नी विकीचि रुम बंध पाहुन जपुन दरवाजा उघडला पन त्याना माहित नव्हत की बाहर आधिपासुनच ते शोधा शोध करतायत !!! ईथे फार्म हाउच्या मागच्या बाजुला विकी आणी जयेश होते अनिल आणि सौरभ ने पुढुन सुरवात केली घराच्या बाहेर पडतातच त्याना ही लहान मुलांच्या किंकाळ्याचा आला आपल्या सोबत अजुन कोणी तरी आहे याची जाणिव होउ लागली ते जंगलात झुडपात बॅटरी मारतच होते अचानक अवाजाने दचकत पण होते त्याना एकमेकांचा धिर होता !!!
ईथे विकि ला आठवल कि त्यानी सदा भाउना बंद करुन ठेवल आहे नक्किच ते यात सामिल नसावेत बघु तरी म्हणुन विकिने जयेश ला सांगिल जयेश ने विकिच्या बोलण्यावर राग केला तु त्या गरिब सज्जन मानसाला डा्ंबुन ठेवलस ???? काय माणुस आहेस यार ???
अस नाहिरे मला डाउट क्लियर करायचा होता .तरी पण झाल ते झाल चल बघु म्हणत ते निघतच होते ईतक्यात "कोणी तरी येतय कोणितरी येतय भुत भुत बोलत जयेश घाबरत बोंबलला अरे पळ पळ .. काय झाल विकि ने विचारल तसे त्यानि समोर पाहिले कोणि तरी त्या्चाच दिशेने येत होते पण जाना त्यांनी बघितल होत ते तर सौरभ आणि अनिल होते !!! त्याना देखिल यांवी हालचाल जाणवल्याने ते देखिल घावु लागले विरुद्ध दिशेने चारि जण घाबरले होते !!! घरा समोर गोल गोल धावत होते जिव घेउन आरडा अोरड करत तेवढ्यात मधेच अचानक एका झाडा खाली आगडोंब उसळला सरवच थबकले !! ति आग अजुनही धगधगत होती सरवांच लक्ष त्या कडे वेधल पण विकी जयेश चि हिम्मत नव्हती ते बघायची पन अनिल आणि सौरभ आगी जवळ गेले !!! ईथे लांबुन त्या प्रकाशात त्याना अनिल सौरभ दिसले अरे हे तर अनिल सौरभ हे काय करतायत ईथे ??? चल आपण पण जाउ !!त्याना धिर आला तसा ते घावत आगिच्या दिधेने आले आरडा अोरड करत !!! अस अचानक त्या्च्या येण्याने अनिल सौरभ घाबरले ते पळणारच होते ईतक्यात थांबा थांबा मि विकि आहे आम्हीपण तेच शोधतोय जे तुम्ही शोधतायत धापा टाकत विकी बोलत होता !!!!
तुम्ही कधी आलत ते पण आम्हाला न सांगता
"चिल रिलेक्स हो ते आपन नंतर बोलु आता मिळुन शोधु "ते शोध बिध राहुद्यात चला ईथुन आत तिथे आपण सिक्योर राहु ते जरा हि विलंब न लावता धावत होते ईतकयात विकि थांबला अरे सदा भाउ त्यांचा हि जिव धोक्यात आहे काय करुया ????
विकिने सरवांना भांउं बद्दल सांगितल ते त्याच्या या वागण्यावर चिडले
तु माणसात आहेस का नकोते करतोस ??? आता सरवांचे्च जिव घोक्यात आहेत !!!
काय कराव हे कोणालाच सुचत नव्हत ... जाव की नाही हा विचार करत ते मागे फिरतच होते कि ईतक्यात ति पांढरी आकृती परत दिसली ... तिच्या बरोबर लाहान मुले हि होती हे दृश बघताच सरवांच्या काळजाचा थरकापच उडाला आणी ते जिव घेउन घावत पऴत फार्म हाउस च्या दिशेने धावले.... फार्म हाउस जवळ पोचताच दरवाजा ऊघडण्याचा प्रयत्न सरव करु लागले पण काहि केल्या दरवाजा उघडत नव्हता... ति भुत आपल्या मागावर आहेत या भितिने ते सरव जण दरवाजावर जोर जोरात हात पाय मारत होते तेवड्यात अनिल ला काहि आठवले त्याने त्याच्या हातातिल पाण्याच्या बॉटल मधुन पाणी काडुन ते दरवाजा वर शिंपडले तसा तो ताडकन उघाडला... जोरात किंकाळी एकु आली.... तसे सरव जण अात शिरले आणि दरवाजा लाउन घेतला... पन दरवाजा परत जोर जोरात कोणी तरी परत ठोकत होत त्या आवाजाने सरवांच्या काळजाचा ठोका चुकत होता.... मोठ मोठ्या किंकाळ्यानि ते फार्म हाउस दहशतिने भरल... विकी च्या डोक्यावर या सरवाचा परिणाम झाला होता तो जरा विचित्राच वागु लागला त्याने हावभाव बदलले तसा तो धावतच दरवाजा जवळ गेला आणी त्याने दार उघडल आणी क्षणार्धात बाहेर पळुन गेला....
सरव जण हा प्रसंग पाहुन बिथरले आता याच काय होणार या काळजीने सरवांचे जिव भांड्यात पडले ...
आता तर आजुनच पेच प्रसंग निर्माण झाला ...अनिल ने पुढे जाउन तो दरवाजा तत्काळ बंद केला बाहेर डोकाउ बघण्याच धाडस त्याला झाल नाहि जरि त्याचा तो जिवलग मित्र होता .... ईतक्यात एक दगड खिडकिवर आदळला आणि काच फुटल्याचा आवाज आला यातुन सारवतो ना सावरतो तोच घराच्या आतुन आवाज येउ लागले काहिच कळत नव्हत कि नक्कीसौरभ विक्रांत जयेश अनिल हे चार लंगोटी यार खुप वर्षांनी एकत्र भेटणार होते .. लहान पणा पासुन एकत्र वाढलेले दंगा मस्ती मधे जिवन जगलेले आंनदाने नाव्हुन गेलेले हे यार आता आपापल्या आयुष्यातील वेळ काढुन खास भेटणार होते. दिवस ठरला वेळ ठरली जागा निवडली ... अनिलच फार्म हाउस ....
शहरा पासुन दुर एकांतात वसलेल अनिलच्या वडलानी खुप वर्षा अगोदर विकत घेतलेल पण तिथे कोणिच जात नसायच वर्षानु वर्ष बंद पडलेल हे फार्म हाउस नुकताच अनिलच्या वडलानी नुकतच साफ सफाई करुन चालु करुन घेतल होत ...
तिथे काम करणार्‍या मजुरांच म्हणन होत की ते फार्म हाऊस झापाटलेल आहे ... त्यांना हि काम करत असताना खुप भयानक आणी अविश्वसनिय अनुभव आले होते दिवसा तर ठिक पण रात्री या फार्म हाउस मधुन चित्र विचित्र आवाज ऐकु येत असत असा रहिवाशांचा अनुभव होता ..
हे फार्म हाउस वापरात काढायच्या उद्देशाने अनिलच्या वडलानी ते अनिल ला दिल .. अनिलचे वडिल बिजनेस मेन असल्याने या सर्व वावड्या असल्याच त्यांच म्हनण होते हि जागा बळकवण्या साठि ठेकेदारांचा डाव असावा असा त्यांचा विश्वास होता असो ...
सुट्टी च सेलिब्रेशन फार्म हाउस वर मोठ्या जल्लोशात साजर करायच अस ठरल होत दिवाळीची सुट्टी इंन्जोय करायला मुल सज्ज झाली आणि तो दिवस उजाडला .
"सरवानी माझ्या घरी ठिक ५वाजता जमायच आहे आपण माझ्या नविन फार्म हाउस वर जाणार आहोत अनिलने सर्व मित्रांना निमंत्रण दिले सर्व मित्र पाच वाजता अनिल च्या घरी जमले अनिल ने आपली गाडी काढली सर्वानी सामान भरले आणी मोठ्या उत्साहात सरव मित्र मोठ्या खुशिने निघाले गाडी भरधाव निघाली मित्रांचे बालपणिचे किस्से रंगले गप्पा गोष्टी चालु झाल्या अचानक अनिल ने मधेच सरवांना थांबवले
मित्रांनो आपण जिथे जात आहोत ते ठिकाण खुप जंगलात आहे शहरा पासुनदुर आणी ऐकांतात तसेच तिथे मोबाईल चि रेंज देखिल येत नाही नो ईंटरनेट गाईज अोनली गोसिप मोबाईल लॅपटोप बस तुम्ही तयार आहात ना
सरवानी होकार दिला अनिल ने थोड थांबत बोलला अजुन एक गोश्ट सरवानी प्रश्बारथक नजरेने अनिलनकडे पाहिले अनिल हसत हसत कारची स्टेअरिंग फिरवत होता असे बघु नका रे माजा कडे आपण खुप ईंजोय करु नो प्रोब्लेम सरव सोय केली आहे प्पानी
तिथे आपल जेवणा साठी सदा भाउ आहेत आणी एकलत का तिथे आपण एकटे नसु सरव मित्र एक मेकांकडे पाहु लागले अनिल पुढे म्हणाला कि हो ते फार्म हाउस भुतांनी भररा केला ति बघ आतल्या खोलीत उभी आपल्यालाच बघतेय हे दृश्य बघायला पण कोन थांबला नाहि ....सरवानी दरवाजा खोलुन जिव मुठित घेउन बाहेर धुम ठोकली ... धावता धावता अनिल अोरडु लागला थांबा एकत्र रहा नाहितर आपली संकट वाडतिल .. तस सरवांची पाउल धिमी झाली सरव एकत्र जमले
"आता मी सांगतो ते लक्ष देउन एका सरवांवे जिव धोक्यात आहेत जरा हिमतिने काम घ्या .आपल्या सरवांना सुखरुप यातुन बाहेर काडायच आहे ..जयेश ने विकिने सदाभाउ ना कोंडुन ठेवलय ते अनिल ला सांगितल.... अनिल ने मान हलवली विकी वेड लागल होत का गरज काय होती हे सरव करायची ??? तुम्हि
एक काम करा
"तुम्ही दोघ जण विकी आणी सदा भाऊ कुठे दिसतात का ते शोधा मि एकटातच जातो प्रतेकाने काळजि घ्या बोलत अनिल ने बॉटल मधल पाणी त्यांच्या अंगावर शिंपडल जयेश ने विचारल "तु मगाच पासुन हे पाणी वापरतोयस काय आहे हे???? कसल पाणी ???
अरे ज्या डोंगरावरच्या मंदिरात मि तुम्हाला सांगत होतो की माझ काहि राहिल आहे....!! तिच हि वस्तु कलशातिल पाणी देवाचा आशि्र्वाद म्हणुन बोटल मधे भरल न जाणो देवाची काहि मरजी असेल ...
हो म्हणुनच तु परत गेलेलास आम्हाला न सांगता ... "ठिक आहे आता वेळ दवडु नका तुम्ही जा.. देवाच नाव घ्या कामाला लागा ...कोणी एकट राहु नका ...आणि एक मेकांची सांथ सोडु नका... ते तिघ निघाले ...अनिल ला ति अडगळिची खोलि शोधायची होती पण ईथे कोन कुठुन येयिल याची काहि गॅरंटि नव्हती ..जयेश आणि सौरभ बॅटरीच्या प्रकाशात एकमेकांचा हात धरुन धिराने सर्वत्र विकिला आणि सदा भाउना शोधत होते... खुप आवाज येत होते ...त्यानी घराकडे वळुन पाहिले आत प्रकाश दिसत होता... पन लाईट तर गेली होती अचानक एक खिडखित एक मानुस दिसला... जयेश आजुनच घाबराला ....
हे बघ एकतर तु तरी घाबर मला नको घाबरउस चल ईथुन बोलता बोलता कोणितरी सोबत असल्याचा भास किंकाळ्या हसण्या रडण्याचा आवाज सरव गोंधळातच नाहि तर भितितही भर घालत होत.
ईतक्यात "अरे तो बघ विकी जमिनिवर बेशुद्ध पडलाय सौरभ ला विकी दिसला .. त्यानी घावतच त्याच्या जवळ जाउन त्याला खेचत बाजुला नेल... तस जयेश चे पाय कोणितरी खेचले आणि त्याला झाडित फेकल "कोण आहे जोर जोरात आरडा अोरडी करत भितिने गाळण झालेल्या जयेश समोर एक धिप्पाड माणसाची काळी सावली दिसली तसे जयेशला खेचुन सौरभ ने तिथुन बाजुला नेल दोघेही पळाले त्याना धावता धावता अनिल दिसला आनिल त्याना बघुन धावतच आला झालेला सरव प्रकार ऐकुन तो थक्क झाला !!!
एक काम करा सोबतच रहा यातुन मार्ग काडायला पाहिजे जयेश च्या हाता पायातुन रक्त येत होते झाडितल्या काट्यानी तो अक्षरक्षा सोलला होता..
अनिल च लक्ष एका पडक्या खोली कडे गेल यात बघु सदा भाउ आहेत का ते ....त्याने धावत जाउन ते दार उघडले तस आतुन सदा भाउ हातात कुदळ घेउन वार करणारच होते तेवड्यात अनिल अोरडला त्याना ही कळल कि हा दुसरा तिसरा कोणी नसुन अनिल आहे त्या्ंच्या तोडातु शब्दच फुटत नव्हते आनिल ने थोड पाणि त्याना प्यायला दिल तस ते भानावर आले "बाळांनो त्या विकिने मला ईथे डांबल खर पण त्या दिव्याच्या वातिने मि दोरातुन सुटका केली पण हा दरवाजा त्या शक्तिंनी बंद केला माझी वाचाही गेली.. मला आता शेवटची आस होति तुम्ही आलात देवाचे खुप आभार आहेत ...तुम्ही मला शोधलात नाहितर माझ काय झाल असत विकि कुठेय ????
भाउ तोच तर नाहि आहे त्यानि घडलेला प्रसंग सांगितला
त्याच्या डोक्यावर परिणाम झाला आनी तो घराच्या बाहेर पडला आनी बाहेरच आहे बेशुद्धअवस्थेत....?
"ठिक आहे चला त्याला आपण मिळुन बघु
बोलत ते विकि च्या दिशेने निघाले त्या जागी जाउन पोचले समोर बघतात तर काय विकी अंधारात ऊभा होता आनि त्यांच्या दिशेने हळुवार चालत होता मान खाली घालुन
सरवाना हायसे वाटले पण सदा भाउनी त्याना थांबवले घाई करु नका खात्री करा कारण हा आत्मा कोणाच्याही रुपात येतो जस माजा वेशात त्याला दिसला !!!
सदा भाऊ पुडे गेले अनिल ने त्याना ते पाणी दिले सदा भाउ विकि ला हाताने ईशारा करुन जागीच थांबायला सांगितले "तु जर विकी आहेस तर हि रेषा अोलांडुन ये त्यानी पाणि जमिनिवर अोतर एक अोळ मारली खुप वेळ झाला हा विकि हलत नव्हता कि ति रेषा पार करत नव्हता सरवांचा संक्षय खरा ठरला .. ईतक्यात तिथे मोठा स्पोठ झाला आणी तो विकि त्या धुरात गायब होउन तिथे आगिचा गोळा जमिनिवर पडला तस भाउ आनी सरव जण पुडे गेले त्यानी ती आग विझवली व ते पुढे गेले काहि अंतरावरच विकि होता ....विकिच्या तोंडावर पाणि शिपंडले आनी त्याला जाग केल. विकि ने सरवाना बघिल त्याला हायस वाटल आनी सदा भाउ कडे बघुन तो रडु लागला माफि मागितलि
"तुम्ही तरुण पोर चुका तर होणारच चला आता ईथुन निघु चला लवकर फार्म हाउस मधुन विचित्र आवाज येउ लागले
"सदा भाउ काय करुया ?????
"शेवट" सदा भाउनी अनिल कडे बघत उत्तर दिले
चला माजा बरोबर त्यानी फार्म हाउस च्या मागे एका जमिनिच्या भागावर नेल आणी तिथे आजु बाजुची माती बाजुला केली देवाच नाव घेउन प्रार्थना करत त्या बोटल मधल पाणी त्या मातिवर टाकल.... पुरण बोटल खाली केली तिथे चिखल झाला आणी जमिनितुन विषिष्ट प्रकारचा घाण वास येउ लागला सरव जण बाजुला झाले जमिनितुन फेस निघु लागला आनी धुर येउ लागला सरवांना दर दरुन घाम फुटला... जिराचा वारा वाहु लागला किंकाळ्याचा लहान मुलांच्या रडण्याचा आणि स्त्रिच्या अोरडण्याचा हृदय पिळवटुन टाकणारा आवाज घुमला.!!!
सदा भाउ जोराने अोरडले तुझा दाह मि नाहिसा केलाय आता या जलाने शांत होशील जा आपल्या मुलाना घेउन इतक्यात अचानका त्यांच्या खुप जवऴ ति प्रकटली पांढरि फटक मोठे डोळे जऴलेली तिच्या सोबत ति दोन मुलेहि होती सर्व जण भितिने पुरते खाली झाले सदा भाउ एक मेकांचा हात पकडायला सांगितल कोणिही आपली जागा सोडु नका ति आपल्याला काहिच करणार नाहि ति बाई एका वायु स्वरुपात प्रकाशात रुपांतर झाली सोबत मुलेहि आनी त्या जमिनित सामावली तस सदा भाउ धावत
अरे भाउ कुठे जाताय सांग तरी भाउनी धावत जाउन ति माती हातात घेतली कुदळ आणली आणी घराच्या दुसर्‍य‍ा भागी जाउन जमिन खोदु लागले .लाकड जमा करा सरवानी इथे तिथे पडलेली काट्या गोळा केल्या आणि त्या खड्डयात टाकल्या पालापाचोळा टाकुन अनिल ने त्याच्या कडची माचिस भाउना दिली त्यांनी तिथे आग लावली तस एका माणसाच्या विव्हळण्याचा आवाज आला त्या आगीत सदा भाउनी हातातली माती टाकली आणी जोरात अोरडले ...!
"तुज्या पत्नी मुला ना जाऴलस स्वताहि जग सोडलस हि बघ माति झाली त्यांची झाला ना बदला तुजा.... जा आता ति आग अचानक भडकली त्या आगितल त्या माणसाच्या जळतानाच प्रत्यक्ष दृष्य सरवांनी पाहिल तिथे देखिल स्पोट होउन आग विझली
भाउ बाजुला झाले "जि आग त्यानी आपल्या संसाराला लावली त्यातच ते जळुन गेले.. आता एकमेकांच्या बदल्या साठि मेल्यानंतरही चैन नव्हती आता नाहि त्रास देणार ते
थोडा वेळ गेला पाहाटेची किरण विश्वास आणी आत्मिक सुख देणारी ठरली हळु हळु सुर्य नारायणाने दर्शन दिले तस सरव जण फार्म हाउस मधे आले सरवांनी खुप शांतिचा अनुभव घेतला . आता ते आपापले सामान जमा करु लागले सरवानी भाउंचे आभार मानले.
"आता हे फार्महाउस तुमच ... तुम्हि ईथच रहा आम्ही कधी परत येउ तुम्हाला भेटायला विकिने भाउना मिठी मारली आणी बोलला आज कळली माणसा किंमत काय असते जिवन किति अमुल्य आहे ...देवाचे आभार
भाउ गेट जवळ सरवाना सोडायला आले सरव जण गाडित बसले फार्महाउस मागे सोडत ति गाडी निघाली. गाडितुन सर्व मागे वळुन फार्म हाउस कडे बघत भाउ कडे पाहिले भाउच्या डोळ्यात पाणि होत.... सरव हात दाखवत भाउंना निरोप देत निघाले जड मनाने भाउंचा निरोप घेतला गाडी परत मुंबई ला पोचली !!!!!!
"माझा विश्वासच बसत नाहि!!!!
"मि तुला आधिच सांगितल होत काहितरी नक्किच आहे ईथे ..तुला कुठचा विश्वास माझ्या बोलण्यावर ???
ईथे अनिल आणी सौरभ पण तयार झाले ते देखिल निघाले तयारित !!!
फार्म हाउसच्या आवारातल्या जवळ पास अर्धा अधिक लाईट्स बंदच होत्या अर्धवट प्रकाशात चांदण्याच्या सोबतिने अनिल निघाला त्याच्या हातात बैटरी एक पाण्याची बोटल होती सौरभ ने विचारल हे काय आहे???
"वेळ आल्यावर सांगेन तु चल आधी ...दोघा्नी विकीचि रुम बंध पाहुन जपुन दरवाजा उघडला पन त्याना माहित नव्हत की बाहर आधिपासुनच ते शोधा शोध करतायत !!! ईथे फार्म हाउच्या मागच्या बाजुला विकी आणी जयेश होते अनिल आणि सौरभ ने पुढुन सुरवात केली घराच्या बाहेर पडतातच त्याना ही लहान मुलांच्या किंकाळ्याचा आला आपल्या सोबत अजुन कोणी तरी आहे याची जाणिव होउ लागली ते जंगलात झुडपात बॅटरी मारतच होते अचानक अवाजाने दचकत पण होते त्याना एकमेकांचा धिर होता !!!
ईथे विकि ला आठवल कि त्यानी सदा भाउना बंद करुन ठेवल आहे नक्किच ते यात सामिल नसावेत बघु तरी म्हणुन विकिने जयेश ला सांगिल जयेश ने विकिच्या बोलण्यावर राग केला तु त्या गरिब सज्जन मानसाला डा्ंबुन ठेवलस ???? काय माणुस आहेस यार ???
अस नाहिरे मला डाउट क्लियर करायचा होता .तरी पण झाल ते झाल चल बघु म्हणत ते निघतच होते ईतक्यात "कोणी तरी येतय कोणितरी येतय भुत भुत बोलत जयेश घाबरत बोंबलला अरे पळ पळ .. काय झाल विकि ने विचारल तसे त्यानि समोर पाहिले कोणि तरी त्या्चाच दिशेने येत होते पण जाना त्यांनी बघितल होत ते तर सौरभ आणि अनिल होते !!! त्याना देखिल यांवी हालचाल जाणवल्याने ते देखिल घावु लागले विरुद्ध दिशेने चारि जण घाबरले होते !!! घरा समोर गोल गोल धावत होते जिव घेउन आरडा अोरड करत तेवढ्यात मधेच अचानक एका झाडा खाली आगडोंब उसळला सरवच थबकले !! ति आग अजुनही धगधगत होती सरवांच लक्ष त्या कडे वेधल पण विकी जयेश चि हिम्मत नव्हती ते बघायची पन अनिल आणि सौरभ आगी जवळ गेले !!! ईथे लांबुन त्या प्रकाशात त्याना अनिल सौरभ दिसले अरे हे तर अनिल सौरभ हे काय करतायत ईथे ??? चल आपण पण जाउ !!त्याना धिर आला तसा ते घावत आगिच्या दिधेने आले आरडा अोरड करत !!! अस अचानक त्या्च्या येण्याने अनिल सौरभ घाबरले ते पळणारच होते ईतक्यात थांबा थांबा मि विकि आहे आम्हीपण तेच शोधतोय जे तुम्ही शोधतायत धापा टाकत विकी बोलत होता !!!!
तुम्ही कधी आलत ते पण आम्हाला न सांगता
"चिल रिलेक्स हो ते आपन नंतर बोलु आता मिळुन शोधु "ते शोध बिध राहुद्यात चला ईथुन आत तिथे आपण सिक्योर राहु ते जरा हि विलंब न लावता धावत होते ईतकयात विकि थांबला अरे सदा भाउ त्यांचा हि जिव धोक्यात आहे काय करुया ????
विकिने सरवांना भांउं बद्दल सांगितल ते त्याच्या या वागण्यावर चिडले
तु माणसात आहेस का नकोते करतोस ??? आता सरवांचे्च जिव घोक्यात आहेत !!!
काय कराव हे कोणालाच सुचत नव्हत ... जाव की नाही हा विचार करत ते मागे फिरतच होते कि ईतक्यात ति पांढरी आकृती परत दिसली ... तिच्या बरोबर लाहान मुले हि होती हे दृश बघताच सरवांच्या काळजाचा थरकापच उडाला आणी ते जिव घेउन घावत पऴत फार्म हाउस च्या दिशेने धावले.... फार्म हाउस जवळ पोचताच दरवाजा ऊघडण्याचा प्रयत्न सरव करु लागले पण काहि केल्या दरवाजा उघडत नव्हता... ति भुत आपल्या मागावर आहेत या भितिने ते सरव जण दरवाजावर जोर जोरात हात पाय मारत होते तेवड्यात अनिल ला काहि आठवले त्याने त्याच्या हातातिल पाण्याच्या बॉटल मधुन पाणी काडुन ते दरवाजा वर शिंपडले तसा तो ताडकन उघाडला... जोरात किंकाळी एकु आली.... तसे सरव जण अात शिरले आणि दरवाजा लाउन घेतला... पन दरवाजा परत जोर जोरात कोणी तरी परत ठोकत होत त्या आवाजाने सरवांच्या काळजाचा ठोका चुकत होता.... मोठ मोठ्या किंकाळ्यानि ते फार्म हाउस दहशतिने भरल... विकी च्या डोक्यावर या सरवाचा परिणाम झाला होता तो जरा विचित्राच वागु लागला त्याने हावभाव बदलले तसा तो धावतच दरवाजा जवळ गेला आणी त्याने दार उघडल आणी क्षणार्धात बाहेर पळुन गेला....
सरव जण हा प्रसंग पाहुन बिथरले आता याच काय होणार या काळजीने सरवांचे जिव भांड्यात पडले ...
आता तर आजुनच पेच प्रसंग निर्माण झाला ...अनिल ने पुढे जाउन तो दरवाजा तत्काळ बंद केला बाहेर डोकाउ बघण्याच धाडस त्याला झाल नाहि जरि त्याचा तो जिवलग मित्र होता .... ईतक्यात एक दगड खिडकिवर आदळला आणि काच फुटल्याचा आवाज आला यातुन सारवतो ना सावरतो तोच घराच्या आतुन आवाज येउ लागले काहिच कळत नव्हत कि नक्कीसौरभ विक्रांत जयेश अनिल हे चार लंगोटी यार खुप वर्षांनी एकत्र भेटणार होते .. लहान पणा पासुन एकत्र वाढलेले दंगा मस्ती मधे जिवन जगलेले आंनदाने नाव्हुन गेलेले हे यार आता आपापल्या आयुष्यातील वेळ काढुन खास भेटणार होते. दिवस ठरला वेळ ठरली जागा निवडली ... अनिलच फार्म हाउस ....
शहरा पासुन दुर एकांतात वसलेल अनिलच्या वडलानी खुप वर्षा अगोदर विकत घेतलेल पण तिथे कोणिच जात नसायच वर्षानु वर्ष बंद पडलेल हे फार्म हाउस नुकताच अनिलच्या वडलानी नुकतच साफ सफाई करुन चालु करुन घेतल होत ...
तिथे काम करणार्‍या मजुरांच म्हणन होत की ते फार्म हाऊस झापाटलेल आहे ... त्यांना हि काम करत असताना खुप भयानक आणी अविश्वसनिय अनुभव आले होते दिवसा तर ठिक पण रात्री या फार्म हाउस मधुन चित्र विचित्र आवाज ऐकु येत असत असा रहिवाशांचा अनुभव होता ..
हे फार्म हाउस वापरात काढायच्या उद्देशाने अनिलच्या वडलानी ते अनिल ला दिल .. अनिलचे वडिल बिजनेस मेन असल्याने या सर्व वावड्या असल्याच त्यांच म्हनण होते हि जागा बळकवण्या साठि ठेकेदारांचा डाव असावा असा त्यांचा विश्वास होता असो ...
सुट्टी च सेलिब्रेशन फार्म हाउस वर मोठ्या जल्लोशात साजर करायच अस ठरल होत दिवाळीची सुट्टी इंन्जोय करायला मुल सज्ज झाली आणि तो दिवस उजाडला .
"सरवानी माझ्या घरी ठिक ५वाजता जमायच आहे आपण माझ्या नविन फार्म हाउस वर जाणार आहोत अनिलने सर्व मित्रांना निमंत्रण दिले सर्व मित्र पाच वाजता अनिल च्या घरी जमले अनिल ने आपली गाडी काढली सर्वानी सामान भरले आणी मोठ्या उत्साहात सरव मित्र मोठ्या खुशिने निघाले गाडी भरधाव निघाली मित्रांचे बालपणिचे किस्से रंगले गप्पा गोष्टी चालु झाल्या अचानक अनिल ने मधेच सरवांना थांबवले
मित्रांनो आपण जिथे जात आहोत ते ठिकाण खुप जंगलात आहे शहरा पासुनदुर आणी ऐकांतात तसेच तिथे मोबाईल चि रेंज देखिल येत नाही नो ईंटरनेट गाईज अोनली गोसिप मोबाईल लॅपटोप बस तुम्ही तयार आहात ना
सरवानी होकार दिला अनिल ने थोड थांबत बोलला अजुन एक गोश्ट सरवानी प्रश्बारथक नजरेने अनिलनकडे पाहिले अनिल हसत हसत कारची स्टेअरिंग फिरवत होता असे बघु नका रे माजा कडे आपण खुप ईंजोय करु नो प्रोब्लेम सरव सोय केली आहे प्पानी
तिथे आपल जेवणा साठी सदा भाउ आहेत आणी एकलत का तिथे आपण एकटे नसु सरव मित्र एक मेकांकडे पाहु लागले अनिल पुढे म्हणाला कि हो ते फार्म हाउस भुतांनी भररा केला ति बघ आतल्या खोलीत उभी आपल्यालाच बघतेय हे दृश्य बघायला पण कोन थांबला नाहि ....सरवानी दरवाजा खोलुन जिव मुठित घेउन बाहेर धुम ठोकली ... धावता धावता अनिल अोरडु लागला थांबा एकत्र रहा नाहितर आपली संकट वाडतिल .. तस सरवांची पाउल धिमी झाली सरव एकत्र जमले
"आता मी सांगतो ते लक्ष देउन एका सरवांवे जिव धोक्यात आहेत जरा हिमतिने काम घ्या .आपल्या सरवांना सुखरुप यातुन बाहेर काडायच आहे ..जयेश ने विकिने सदाभाउ ना कोंडुन ठेवलय ते अनिल ला सांगितल.... अनिल ने मान हलवली विकी वेड लागल होत का गरज काय होती हे सरव करायची ??? तुम्हि
एक काम करा
"तुम्ही दोघ जण विकी आणी सदा भाऊ कुठे दिसतात का ते शोधा मि एकटातच जातो प्रतेकाने काळजि घ्या बोलत अनिल ने बॉटल मधल पाणी त्यांच्या अंगावर शिंपडल जयेश ने विचारल "तु मगाच पासुन हे पाणी वापरतोयस काय आहे हे???? कसल पाणी ???
अरे ज्या डोंगरावरच्या मंदिरात मि तुम्हाला सांगत होतो की माझ काहि राहिल आहे....!! तिच हि वस्तु कलशातिल पाणी देवाचा आशि्र्वाद म्हणुन बोटल मधे भरल न जाणो देवाची काहि मरजी असेल ...
हो म्हणुनच तु परत गेलेलास आम्हाला न सांगता ... "ठिक आहे आता वेळ दवडु नका तुम्ही जा.. देवाच नाव घ्या कामाला लागा ...कोणी एकट राहु नका ...आणि एक मेकांची सांथ सोडु नका... ते तिघ निघाले ...अनिल ला ति अडगळिची खोलि शोधायची होती पण ईथे कोन कुठुन येयिल याची काहि गॅरंटि नव्हती ..जयेश आणि सौरभ बॅटरीच्या प्रकाशात एकमेकांचा हात धरुन धिराने सर्वत्र विकिला आणि सदा भाउना शोधत होते... खुप आवाज येत होते ...त्यानी घराकडे वळुन पाहिले आत प्रकाश दिसत होता... पन लाईट तर गेली होती अचानक एक खिडखित एक मानुस दिसला... जयेश आजुनच घाबराला ....
हे बघ एकतर तु तरी घाबर मला नको घाबरउस चल ईथुन बोलता बोलता कोणितरी सोबत असल्याचा भास किंकाळ्या हसण्या रडण्याचा आवाज सरव गोंधळातच नाहि तर भितितही भर घालत होत.
ईतक्यात "अरे तो बघ विकी जमिनिवर बेशुद्ध पडलाय सौरभ ला विकी दिसला .. त्यानी घावतच त्याच्या जवळ जाउन त्याला खेचत बाजुला नेल... तस जयेश चे पाय कोणितरी खेचले आणि त्याला झाडित फेकल "कोण आहे जोर जोरात आरडा अोरडी करत भितिने गाळण झालेल्या जयेश समोर एक धिप्पाड माणसाची काळी सावली दिसली तसे जयेशला खेचुन सौरभ ने तिथुन बाजुला नेल दोघेही पळाले त्याना धावता धावता अनिल दिसला आनिल त्याना बघुन धावतच आला झालेला सरव प्रकार ऐकुन तो थक्क झाला !!!
एक काम करा सोबतच रहा यातुन मार्ग काडायला पाहिजे जयेश च्या हाता पायातुन रक्त येत होते झाडितल्या काट्यानी तो अक्षरक्षा सोलला होता..
अनिल च लक्ष एका पडक्या खोली कडे गेल यात बघु सदा भाउ आहेत का ते ....त्याने धावत जाउन ते दार उघडले तस आतुन सदा भाउ हातात कुदळ घेउन वार करणारच होते तेवड्यात अनिल अोरडला त्याना ही कळल कि हा दुसरा तिसरा कोणी नसुन अनिल आहे त्या्ंच्या तोडातु शब्दच फुटत नव्हते आनिल ने थोड पाणि त्याना प्यायला दिल तस ते भानावर आले "बाळांनो त्या विकिने मला ईथे डांबल खर पण त्या दिव्याच्या वातिने मि दोरातुन सुटका केली पण हा दरवाजा त्या शक्तिंनी बंद केला माझी वाचाही गेली.. मला आता शेवटची आस होति तुम्ही आलात देवाचे खुप आभार आहेत ...तुम्ही मला शोधलात नाहितर माझ काय झाल असत विकि कुठेय ????
भाउ तोच तर नाहि आहे त्यानि घडलेला प्रसंग सांगितला
त्याच्या डोक्यावर परिणाम झाला आनी तो घराच्या बाहेर पडला आनी बाहेरच आहे बेशुद्धअवस्थेत....?
"ठिक आहे चला त्याला आपण मिळुन बघु
बोलत ते विकि च्या दिशेने निघाले त्या जागी जाउन पोचले समोर बघतात तर काय विकी अंधारात ऊभा होता आनि त्यांच्या दिशेने हळुवार चालत होता मान खाली घालुन
सरवाना हायसे वाटले पण सदा भाउनी त्याना थांबवले घाई करु नका खात्री करा कारण हा आत्मा कोणाच्याही रुपात येतो जस माजा वेशात त्याला दिसला !!!
सदा भाऊ पुडे गेले अनिल ने त्याना ते पाणी दिले सदा भाउ विकि ला हाताने ईशारा करुन जागीच थांबायला सांगितले "तु जर विकी आहेस तर हि रेषा अोलांडुन ये त्यानी पाणि जमिनिवर अोतर एक अोळ मारली खुप वेळ झाला हा विकि हलत नव्हता कि ति रेषा पार करत नव्हता सरवांचा संक्षय खरा ठरला .. ईतक्यात तिथे मोठा स्पोठ झाला आणी तो विकि त्या धुरात गायब होउन तिथे आगिचा गोळा जमिनिवर पडला तस भाउ आनी सरव जण पुडे गेले त्यानी ती आग विझवली व ते पुढे गेले काहि अंतरावरच विकि होता ....विकिच्या तोंडावर पाणि शिपंडले आनी त्याला जाग केल. विकि ने सरवाना बघिल त्याला हायस वाटल आनी सदा भाउ कडे बघुन तो रडु लागला माफि मागितलि
"तुम्ही तरुण पोर चुका तर होणारच चला आता ईथुन निघु चला लवकर फार्म हाउस मधुन विचित्र आवाज येउ लागले
"सदा भाउ काय करुया ?????
"शेवट" सदा भाउनी अनिल कडे बघत उत्तर दिले
चला माजा बरोबर त्यानी फार्म हाउस च्या मागे एका जमिनिच्या भागावर नेल आणी तिथे आजु बाजुची माती बाजुला केली देवाच नाव घेउन प्रार्थना करत त्या बोटल मधल पाणी त्या मातिवर टाकल.... पुरण बोटल खाली केली तिथे चिखल झाला आणी जमिनितुन विषिष्ट प्रकारचा घाण वास येउ लागला सरव जण बाजुला झाले जमिनितुन फेस निघु लागला आनी धुर येउ लागला सरवांना दर दरुन घाम फुटला... जिराचा वारा वाहु लागला किंकाळ्याचा लहान मुलांच्या रडण्याचा आणि स्त्रिच्या अोरडण्याचा हृदय पिळवटुन टाकणारा आवाज घुमला.!!!
सदा भाउ जोराने अोरडले तुझा दाह मि नाहिसा केलाय आता या जलाने शांत होशील जा आपल्या मुलाना घेउन इतक्यात अचानका त्यांच्या खुप जवऴ ति प्रकटली पांढरि फटक मोठे डोळे जऴलेली तिच्या सोबत ति दोन मुलेहि होती सर्व जण भितिने पुरते खाली झाले सदा भाउ एक मेकांचा हात पकडायला सांगितल कोणिही आपली जागा सोडु नका ति आपल्याला काहिच करणार नाहि ति बाई एका वायु स्वरुपात प्रकाशात रुपांतर झाली सोबत मुलेहि आनी त्या जमिनित सामावली तस सदा भाउ धावत
अरे भाउ कुठे जाताय सांग तरी भाउनी धावत जाउन ति माती हातात घेतली कुदळ आणली आणी घराच्या दुसर्‍य‍ा भागी जाउन जमिन खोदु लागले .लाकड जमा करा सरवानी इथे तिथे पडलेली काट्या गोळा केल्या आणि त्या खड्डयात टाकल्या पालापाचोळा टाकुन अनिल ने त्याच्या कडची माचिस भाउना दिली त्यांनी तिथे आग लावली तस एका माणसाच्या विव्हळण्याचा आवाज आला त्या आगीत सदा भाउनी हातातली माती टाकली आणी जोरात अोरडले ...!
"तुज्या पत्नी मुला ना जाऴलस स्वताहि जग सोडलस हि बघ माति झाली त्यांची झाला ना बदला तुजा.... जा आता ति आग अचानक भडकली त्या आगितल त्या माणसाच्या जळतानाच प्रत्यक्ष दृष्य सरवांनी पाहिल तिथे देखिल स्पोट होउन आग विझली
भाउ बाजुला झाले "जि आग त्यानी आपल्या संसाराला लावली त्यातच ते जळुन गेले.. आता एकमेकांच्या बदल्या साठि मेल्यानंतरही चैन नव्हती आता नाहि त्रास देणार ते
थोडा वेळ गेला पाहाटेची किरण विश्वास आणी आत्मिक सुख देणारी ठरली हळु हळु सुर्य नारायणाने दर्शन दिले तस सरव जण फार्म हाउस मधे आले सरवांनी खुप शांतिचा अनुभव घेतला . आता ते आपापले सामान जमा करु लागले सरवानी भाउंचे आभार मानले.
"आता हे फार्महाउस तुमच ... तुम्हि ईथच रहा आम्ही कधी परत येउ तुम्हाला भेटायला विकिने भाउना मिठी मारली आणी बोलला आज कळली माणसा किंमत काय असते जिवन किति अमुल्य आहे ...देवाचे आभार
भाउ गेट जवळ सरवाना सोडायला आले सरव जण गाडित बसले फार्महाउस मागे सोडत ति गाडी निघाली. गाडितुन सर्व मागे वळुन फार्म हाउस कडे बघत भाउ कडे पाहिले भाउच्या डोळ्यात पाणि होत.... सरव हात दाखवत भाउंना निरोप देत निघाले जड मनाने भाउंचा निरोप घेतला गाडी परत मुंबई ला पोचली !!!!!!
फार्म हाउस भाग -२
समाप्त.....
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें
Thank you for comment.